نگاه نو

صندوقچه ی عمرم از غصه پر است

قفلش را اما.با لبخند بسته ام

باغچه ی دلم از خاروخس درد پر است

خاکش را اما با گل عشق آمیخته ام

بقچه ی حنجره ام از فریاد پر است

گره اش را اما با امید بسته ام

حوضچه ی چشمم از آب حسرت پر است

روزنش را اما با اشک شوق سد کرده ام

دفترچه ی خاطراتم ازقصه ی بیداد پر است

پایانش را اما با امید وعشق مٌهر کرده ام

طاقچه ی طاقتم از بی رحمی ایام پر است

گوشه اش را اما با تقویم سال نو

سبزه ی نگاه نو .مزین کرده ام

                                                          سهیلا مهر ۸۴